Promosyon e-postaları ve masaüstü uyarılarıyla ilgili kırılma noktam nihayet birkaç hafta önce gerçekleşti. Sabah 7’de, konu satırında arkadaşımın ölüm yıldönümü yazan otomatik bir Legacy.com e-postasıyla uyandım. E-postanın kendisi yeterince can sıkıcıydı, ancak söyledikleri onu soğuk, düşüncesiz bir sıkıntı haline getirdi: “Hatırlanmak önemlidir. Geçen yıl gönderdiğiniz çiçekler, sempati ve desteğiniz için rahatlatıcı bir jestti.”
Çiçek göndermedim. Bir ağaç diktim. Arkadaşımın istediği de buydu. Ölüm ilanı ziyaretçi defterinde Legacy.com benden tekrar imzalamamı istiyordu.
Aslında Legacy.com e-postası bardağı taşıran son damla oldu. Olaylar birkaç ay önce bir Microsoft OneDrive bildirimi ile başladı. Google Drive’dan yeni geçiş yapmıştım ve yeni bir e-posta adresi oluşturmak yerine, on yılı aşkın süredir Xbox hesabıma bağlı olan eski bir Hotmail hesabını kullandım. Bana o e-postanın bulut depolama alanında fotoğraflarım olduğunu söyleseydiniz, size inanmazdım. O e-posta adresi altında bulut depolama alanını hiç kullanmadığıma yemin ederdim. Yine de aboneliğimi güncelledikten bir gün sonra bir “Bu gün” anı uyarısı çıktı.
Üzerine tıkladım – ve, aman Tanrım o bir hata. Microsoft OneDrive, var olduğunu unuttuğum, tacizci eski sevgilimin fotoğraflarını gözüme sokarak hayatımın en karanlık dönemlerinden birini hatırlamamı istedi. Bir anlık öfkeyle bu fotoğrafların her birini dijital varoluştan sildim ve OneDrive aboneliğimi iptal ettim. Bazı şeylerin hatırlatılmasına gerek yoktur çünkü onları asla unutmazsınız.
Bildirimler hayatımızın her anına girebilir, dikkatimizi çekmek için incelikten yoksun bir şekilde savaşabilirler. Evet, onları kapatabilir veya gereksiz klasörüne hiç girmemiş e-postalarda “abonelikten çık” seçeneğine tıklayabiliriz, ancak asıl mesele bunların ilk etapta olmaması gerektiğidir. Mezarlıkta yanımıza koşan bir yabancının elinde “Hey! Arkadaşının öldüğü zamanı hatırlıyor musun?” yazılı bir tabela tutmasını sorun eder miydik? Eski eşimizin düğün törenimizin ortasında “O ben olmalıydım!” diye bağırmasını kabul eder miydik? Her gün kafamdan yeterince rahatsız edici düşünce geçiyor. Matematiksel olarak bana göstermek istediği şeyi görmek istediğim sonucuna vardığı için bunları pekiştiren bir algoritmaya ihtiyacım yok.
Öte yandan, tüm teknolojiler gibi, bi̇ldi̇ri̇mler araçtir. Teslim alma çok fazla olması dikkati dağıtabilir ve bunaltabilir ama çok az sayıda alırsak önemli bir şeyi unutabiliriz. Ve elimizdeyken hangi bildirimleri alacağımızı ayarlama yeteneğiBu uygulamaları yaratan şirketler, ürünlerini mümkün olduğunca çok kullanmamızı istedikleri için kontrolü devretme konusunda pek istekli değiller. (Cidden, Duolingo, sakin ol. Kaçırdığım Klingon dersi için ağlamana gerek yok). Hangi bildirimleri isteyip hangilerinin sessiz kalmayı hak ettiği arasında en iyi orta yolu bulmak için ayarlarınızda hangi düğmelere dokunmanız gerektiğini bulmak zorunda kalmanız durumu daha da karmaşık hale getiriyor.
Şimdi dizginledim akıllı telefon bildirimleri (büyük ölçüde bir “aptal telefon”), ancak e-postalar ve bulut depolama uyarıları bitmek bilmeyen bir oyun gibi Wacky Gator – çoğuna kaydolduğumu hatırlamasam da. Ve ortaya çıktıkları anda, onları reddetmek benim için anlamaya çalışmaktan daha kolay onları sonsuza kadar nasıl kapatırsınız. Her zaman e-posta ve bulut sürücüsü ayarlarımı incelemeye niyetliydim, ancak bir hafta bir ay oldu, sonra bir ay bir yıl oldu – ve şimdi, 414 aktif e-posta aboneliğim ve pop-up’larından korktuğum için asla giriş yapmadığım bir bulut sürücüm var.
Ancak dikkatinizi çekmek için kendi fotoğraflarınızı ve anılarınızı – iyi olanları bile – kullanmanın daha haince bir yanı var. Tüm “Bu gün” bildirimlerini devre dışı bıraksanız bile, bunları bulutta saklamak uygundur. Ancak bu bulut, bir teknoloji şirketine ait bir sunucudur ve seni anılarının dışında bırakır aboneliğinizi iptal ederseniz. O zaman ne olacak?
Günümüz standartlarına göre aşırı bir çözüm, her şeyi bir harici sürücü Sizden başka kimsenin onlara erişemediği bir yerde. Onlara herhangi bir zamanda herhangi bir yerden herhangi bir cihazdan erişmenin rahatlığını kaybedersiniz, ancak karşılığında çok daha iyi bir şey kazanırsınız: gizlilik. Bu yüzden bundan sonra tüm fotoğraflarımı burada saklayacağım. Çok fazla iş gibi göründüğü için NAS almaktan kaçındım, ancak yine de eşyalarıma her yerden erişebilmek güzel olurdu. Duygusal farkındalıktan yoksun algoritmalarla ve web siteleriyle etkileşime geçmemi sağlamak için sempati numarası yapan otomatik e-postalarla uğraşmaktan bıktım. Anılarım pazarlama aracı değil.