Ana SayfaGenelÇevre gazeteciliği saldırı altında

Çevre gazeteciliği saldırı altında

Published on

spot_img


Çevre gazetecilerine yönelik saldırılar dünya genelinde dramatik bir artış gösterdi. Rapor anmak için UNESCO tarafından yayınlandı Dünya Basın Özgürlüğü Günü.

UNESCO ve Uluslararası Gazeteciler Federasyonu 129 ülkede 905 gazeteciyle anket yaptı. 2009 ve geçen yıl arasında, muhabirlerin yüzde 70’inden fazlası madencilik ve ormansızlaşmadan protestolara ve arazi gasplarına kadar çeşitli çevre haberleri üzerinde çalışırken saldırıya uğradı.

Sadece son beş yıl içinde 300’den fazla saldırı rapor edilmiş olup, bu sayı bir önceki beş yıllık döneme göre yüzde 42 artış göstermiştir. Saldırılar, yasal tehditler ve çevrimiçi tacizden fiziksel şiddet ve ölüm tehditlerine kadar pek çok şekilde gerçekleşiyor; ancak en yaygın olanı fiziksel saldırılar. Bu eylemler otoriter hükümetler, şirketler ve suç örgütleri tarafından gerçekleştirilmiştir.

Bu öyle çirkin bir şey ki, yüzüne bakmadığınız sürece yok olmuyor

Bir çevre gazetecisi olarak dehşete kapıldım ama şaşırmadım. Ayrıca gazetecilerin sahadayken ya da yemek yerken birbirleriyle paylaştıkları hikayeleri belgeleyecek veriler olduğu için bir şekilde rahatladım. Bu, yüzüne bakmadığınız sürece ortadan kalkmayacak türden çirkin bir şey.

Beni yanlış anlamayın, çevre muhabiri olmayı seviyorum. Dolaşmak bir ormanın derinliklerine harika bir iş günüdür. Ancak bazen bu işin uzak doğası bir risk oluşturabilir. Rapora göre, ağaç kesimi veya yasadışı atık boşaltımı gibi konularda haber yaparken tenha bölgelerde çalışmak, çevre gazetecilerini “acil yardım veya yasal korumadan uzakta” bırakabilir.

Medya şirketleri de bütçe kesintileri nedeniyle bilim masalarını kaldırarak haber merkezlerini etkiledi kadar hikayeli National Geographic ve Popüler Bilim. Serbest çalışan çevre muhabirlerinin işlerine son verilmesi onları farklı bir şekilde yalnız bırakabilir. Ankete göre, serbest çalışanlar, tam zamanlı medya işlerinde çalışanlara kıyasla daha fazla saldırıya maruz kalmıştır.

UNESCO raporu çevre gazeteciliğini “genellikle küçük ve yetersiz finansmana sahip haber kuruluşlarına ve karşılaştıkları riskleri azaltacak ve uğradıkları saldırılara karşılık verecek kaynaklardan yoksun bağımsız muhabirlere bırakılan güvencesiz bir meslek” olarak tanımlıyor.

Deneyimlerimden biliyorum ki yaptığımız iş pek çok insanı kızdırabilir. Bir şirketi, hükümeti ya da suç örgütünü yanlış davranışlarından dolayı sorumlu tutmak, anlatmaya değer bir hikaye yaratır. Bu aynı zamanda failin gözünde bastırılmaya değer bir hikaye de olabilir.

Çevre gazetecilerine yönelik rapor edilen saldırıların yaklaşık yarısından devlet aktörleri sorumludur. Bu durum, kamuoyunun medyaya olan güvenini sarsmaya çalışan uzmanların ve politikacıların yükselişinin yanı sıra dezenformasyon kampanyalarinda artiş iklim değişikliği hakkında.

Bu durum elbette her türden gazeteciyi etkiliyor. Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi bugün, gazetecilerin en fazla tepkiyle karşılaştığı yerleri gösteriyor. Örgüt, “Bu yıl, gazetecilerin korunmasına ilişkin ilkelerin hayata geçirilmesi için uluslararası toplumun siyasi irade göstermemesi dikkat çekicidir” diyor.

Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü, 100’den fazla Filistinli muhabirin İsrail Savunma Güçleri tarafından öldürüldüğünü belirterek, Gazze’deki İsrail-Hamas savaşının gazeteciler için özellikle ölümcül bir yıl olduğunu ve medyaya yönelik rekor sayıda saldırı gerçekleştiğini bildirdi.

Bu aynı zamanda dünya tarihinin en büyük seçim yılı olacak. daha önce hiç olmadığı kadar çok insan ulusal seçimlerde oy kullanıyor. Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü, seçimlerin genellikle gazetecilere yönelik daha fazla şiddetin habercisi olduğu uyarısında bulunuyor. Ve bu seslerin azaltılması, seçmenlerin sandıkta en bilinçli tercihleri yapmasını engelleyebilir.

Muhabirlerin sığındığı yerlerde bile işimizi yapmak giderek zorlaşıyor. Kısa süre önce bir Kosta Rika’da raporlama gezisiOrta Amerika’daki gazeteciler için tarihsel olarak bir sığınak olmuştur. Şu anda Nikaragua ve Guatemala’dan hükümetin misillemesinden korktukları için kaçmak zorunda kalan yüzlerce gazeteciye ev sahipliği yapıyor. Oraya ulaşmak için sırtındaki kıyafetlerden başka bir şeyle engebeli arazide yürüyen bir muhabire evini açan bir editörle tanıştım. Ancak 2022 yılında sağcı Devlet Başkanı Rodrigo Chaves Robles’in seçilmesi kendisini eleştiren basına ateş püskürdü, başladı o güvenli sığınağı parçalayıp.

Her ne kadar son döneminin büyük bir kısmını meşru gazeteciliği “yalan haber” olarak aşağılayarak geçiren bir başkanın geri dönme ihtimaliyle karşı karşıya olsam da, ABD’de sahip olduğum korumalarla yaptığım işi yaptığım için ne kadar şanslı olduğumu hatırladım 100’den fazla çevresel korumanın geri alınması ülke çapında.

Gazeteci olmanın dışında taşıdığımız kimlikler de saldırıya uğruyor. Ankete göre kadınlar erkeklere kıyasla daha sık online saldırıya uğruyor. Asyalı Amerikalı bir gazeteci olarak, ırkçılığın haberlerime yapılan öfkeli yorumlarda da gündeme geldiğini fark ettim – örneğin bir okuyucum bana gönderdiği e-postada “doğduğun ülkeye geri dön… ve o ülkenin senin iklim pozisyonunu desteklemesini sağlamaya çalış” dedi. Doğduğum yer olan Filipinler en çok saldırıya uğrayan ülkelerden biri çevre savunucuları üzerinde.

En azından bir muhabir olarak, bir haber tamamlandığında bir kaçış kapım var. Röportaj yaptığım birçok insan için böyle bir seçenek yok. şiddete maruz kalanlar Evlerini ve çevrelerini korumak için verdikleri mücadelede. Sadece 2022 yılında en az 177 toprak ve çevre savunucusu öldürüldü – her gün bir kişiyi kaybetmeye yetecek kadar, Global Witness grubuna göre Her yıl ölümleri sayan bir rapor.

Güzel gezegenimizi ve onda bıraktığımız izleri belgeleyen diğer gazetecilerle kurduğum dostluk beni teselli ediyor. Raporuyla birlikte, UNESCO ayrıca birkaç çevre foto muhabirinin çalışmalarını da öne çıkardıManuel Seoane tarafından çekilen ve kuru, çatlak bir göl yatağında karaya oturmuş küçük bir teknede duran yalnız bir kişinin fotoğrafı da dahil olmak üzere. Burası Bolivya’daki Poopó Gölü. son on yılda yok oldu. Seoane, “iklim değişikliğinin acı gerçeklerinin keskin bir hatırlatıcısı” diye yazıyor. Instagram. “Yanlış bilginin hızla yayıldığı bir dünyada bu hikayeyi anlatmak çok önemli.”

Gönderilen bir e-postada The VergeSeoane, fotoğraftaki kişi olan ve yerli Urus halkının bir üyesi olan Rufino Choque’dan bir alıntı paylaştı:

Bize, Uruslara, “su halkı” derlerdi. Hayatımız boyunca göllerin içindeydik, kullandığımız ve tükettiğimiz her şey oradan geliyordu. Göl bizim tek varlığımızdı. Göl kuruduğundan beri biz de değiştik, hastalandık, derimiz bile farklı görünüyor. Kuşların tüylerini değiştirmesi gibi biz de değiştik.

Amelia Holowaty Krales bu habere katkıda bulunmuştur.





Source link

Latest articles

Anthropic CEO says DeepSeek was ‘the worst’ on a critical bioweapons data safety test

Anthropic’s CEO Dario Amodei is worried about competitor DeepSeek, the Chinese AI company...

Trump admin freezes EV charging program that gave Tesla millions

The Department of Transportation has paused funding for a $5 billion EV charging...

One of Elon Musk’s young DOGE engineers explains how he won the $700K Vesuvius Challenge

This week, Silicon Valley came barrelling into Washington, D.C., in the form of...

Andrew Ng is ‘very glad’ Google dropped its AI weapons pledge

Andrew Ng, the founder and former leader of Google Brain, supports Google’s recent...

More like this

Anthropic CEO says DeepSeek was ‘the worst’ on a critical bioweapons data safety test

Anthropic’s CEO Dario Amodei is worried about competitor DeepSeek, the Chinese AI company...

Trump admin freezes EV charging program that gave Tesla millions

The Department of Transportation has paused funding for a $5 billion EV charging...

One of Elon Musk’s young DOGE engineers explains how he won the $700K Vesuvius Challenge

This week, Silicon Valley came barrelling into Washington, D.C., in the form of...