Wesley Chan imzası olan bufalo şapkasıyla sık sık görülür; ancak tek boynuzlu atları tespit etme yeteneğiyle daha da iyi tanınıyor olabilir.
Girişim sermayesi kariyeri boyunca AngelList, Dialpad, Ring, Rocket Lawyer ve Sourcegraph dahil olmak üzere 20’den fazla tek boynuzlu ata yatırım yaptı. Bunlardan beşi decacorn olmaya devam etti: Canva, Flexport, Guild Education, Plaid ve Robinhood. Chan’inki bunların çoğuna ilk girişti.
Google’ın ilk günlerinde mühendis olarak çalıştıktan sonra yatırımcı oldu. Girişim sermayesi soyağacı Google Ventures ve devam etti Felicis Ventures. Şimdi FPV Ventures’ın kurucu ortağı ve yönetici ortağı olarak, kurucu ortak Pegah Ebrahimi ile birlikte iki yıllık firmanın 450 milyon dolarlık girişim sermayesi fonunu yönetiyor.
Ve tüm bu başarı yıllar boyunca iyi belgelenmiş olsa da, kişisel yolculuğu … o kadar da değil. Chan, TechCrunch’a hayatının girişimlere yatırım yapma biçimini nasıl etkilediği hakkında konuştu.
Hikayesi o doğmadan önce, ailesinin 1970’lerde Hong Kong’dan ABD’ye göç etmesiyle başladı.
Chan, “Buraya hiç paraları olmadan geldiler ve aslında büyürken hiç paraları yoktu,” dedi. “Bu yolculuğu izlemek gerçekten büyüleyici. Tek kelime İngilizce bilmedikleri bir yeri terk etmeleri ve – hala çok iyi İngilizce konuşamıyorlar – yeni bir hayat kurmaları çünkü bunun gerekli olduğunu hissettiler.”
Chan, küçükken ailesinin metanetini o kadar takdir etmediğini itiraf ediyor. Ancak, fazla parası olmayan, çalışkan ve göçmen bir ailede büyümek ona nüansları fark etmeyi ve uyum sağlayabilen biri olmayı öğretmiş.
Chan, “Şu anda insanların sizi çok çabuk yargıladığı bir işteyim,” dedi. “LP’lerim arasında pek çoğu benim sahip olduğum geçmişe sahip değil. Onların eğitimini aldıkları tüm bu melodileri almam ve biraz bukalemun gibi olmam gerekiyor. Sonra da onlara bana güvenebileceklerinin sinyalini vermem gerekiyor.”
Kötü notlara rağmen MIT’ye nasıl girdi?
Chan’in anne ve babası o çocukken ayrılmış ve Chan annesi tarafından tek ebeveynli bir evde büyütülmüştür. Lisedeyken ailesine destek olmak için otopark görevlisi, garson ve California Teknoloji Enstitüsü’ndeki bir biyoloji laboratuvarında bulaşıkçı olmak üzere üç işte çalıştı.
Bulaşık yıkama işini Craigslist’teki bir ilan sayesinde bulmuş ve işçi sınıfı yaşadığı Güney Kaliforniya kasabasından 22 numaralı otobüsle 42 dakikalık bir yolculukla CalTech’e gidip beherleri yıkadığını hatırlıyor.
Bir gün, laboratuvar müdürü, ünlü gen biyoloğu Ellen RothenbergOna biyoloji ve laboratuvar teknikleri üzerine üniversite düzeyinde bir kitap okuyup okumayacağını sordu. İşini kaybetmek istemedi ve okudu.
“Lisede biyoloji dersini zar zor almıştım,” diyor Chan. “Çok iyi olmayan bir liseye gittim. Kanca ya da sahtekarlıkla okulda yolumu buldum. Diğer çocuklar okul sonrası spor yapıyor ya da PSAT hazırlık sınıflarına gidiyordu. Ben sadece bunlara sahip değildim, aynı zamanda ailem için para kazanmak zorundaydım.”
Lise deneyimi ne olursa olsun, Rothenberg’in Chan’de bir şeyler gördüğü ortaya çıktı. Doktora öğrencilerinden biri ayrıldığında, Chan laboratuvar tezgahına terfi etti. Ve sonraki üç yıl boyunca, liseye devam ederken, Chan de araştırma yapıyordu.
Bu 1990’ların başında, kök hücre araştırmalarının yeni başladığı günlerdeydi. Rothenberg’in ekibi genç Chan’e nasıl araştırma yapılacağını öğretti ve daha sonra kök hücreleri kırmızı kan hücrelerine dönüştürmek için bir protokol keşfeden grubun bir parçası oldu. Ayrıca ekibin protokolle ilgili akademik bir makale yayınlamasına da yardımcı oldu.
Sonra bir gün hem Harvard’a hem de MIT’ye gitmiş olan Rothenberg, Chan’e üniversite hakkında düşünüp düşünmediğini sordu.
“Bu işi bitirip ailem için para kazanmalıyım diyorum ama o bana okula gitmem gerektiğini söylüyor,” dedi. “Kabul ofislerini aradığını bilmiyordum. Fakir bir göçmen öğrenci olduğunuzda, tüm bu şeyleri anlamıyorsunuz.”
Harvard onu görmezden geldi ama MIT görmezden gelmedi. Chan, insanların berbat notlarla okula nasıl girdiklerini anlattı.
“Biri bana şans verdi,” dedi. “Pek çok insan hayat boyunca tökezliyor ve eğer ‘Çok çalışıyor. Araştırma yapmak istiyor.”
Yalnızlıktan alınan iş dersleri
Chan de risk sermayesine böyle baktığını söylüyor. Doğru şehir kulübüne üye olan kişileri aramıyor. Bunun yerine, cesareti olan ve çok çalışmanın ne anlama geldiğini bilen insanları arıyor.
Chan, “Bu şekilde büyürken öğrendiğim derslerden biri, kazanacak her şeye sahip olduğunuz ve kaybedecek hiçbir şeyiniz olmadığıydı,” dedi. “Bu sıkı çalışma ve bolca şans demek. Ayrıca, size yardım eden insanlar olduğunu anlamak her şeyin kapısını açar.”
Sonrasında gelen her şey için Rothenberg’in yardımına güveniyor.
“MIT olmasaydı Google’ı bulamazdım. Google olmasaydı, Google Ventures’ı bulamazdım. Google Ventures olmasaydı Felicis’teki ekibimi bulamazdım” diye ekledi. “Ve eğer Felicis olmasaydı, Canva’ya ve birçoğu göçmenler ya da benim gibi geleneksel olmayan geçmişlerde büyümüş çok cesur insanlar tarafından yönetilen tüm bu harika şirketlere sahip olamazdım.”
MIT’ye gidebilmek için evde bildiği her şeyi bırakıp karşı kıyıya taşınmak zorunda kaldı. Oraya vardığında Chan, bilgisayar bilimleri alanında lisans derecesini aldığı ve daha sonra Mühendislik Yüksek Lisansı ile mezun olduğu MIT’ye giden yolu ödemek için birden fazla işte çalıştı.
Ailesini terk etmek nasıl bir şeydi? Tek kelimeyle, zor. Kendi geçimini sağlamak zorunda olduğu için Chan istediği kadar ders alamıyor ya da tatillerde eğlenceli gezilere çıkan arkadaşları gibi olamıyordu.
Ancak bu deneyimi, kendisini risk sermayedarı olarak hayata hazırlayan bir başka şey olarak görüyor.
Chan, “Canva’daki Seri A’yı yönettiğimde, ki bu fon için 40 kat artı getiri sağlayacaktı, 111 kişi hayır dedi, bu da o anlaşmayı yapmayı çok yalnızlaştırdı,” dedi. “Çalışmak zorunda olduğu için mezuniyet balosuna gidemeyen, kayak gezisine ya da mezuniyet partisine gidemeyen bir adam olduğunuzda, benim uğraştığım şey de bu oluyor.”
Bu şekilde dışlanmak ona şunu öğretti: “Dünyanın geri kalanı bize gülüyorsa kimin umurunda; bu inanılmaz miktarda cesareti ve yalnız olmayı sevme ve yalnız olmayı sorun etmeme yeteneğini kazanıyorsunuz.”
Mezun olduktan sonra Chan Kaliforniya’ya geri döndü ve HP Labs’de işe girdi. Sonra dot-com çöküşü oldu ve bu iş de suya düştü. Ama her şey kaybolmamıştı. Felaket ortamına rağmen işe alım yapan bir şirket vardı. Ve MIT’den insanları seviyorlardı.
Spoiler, Google’dı. Google’da çalışmak, Vince Vaughn ve Owen Wilson’ın yalan söyleyerek staj yaptıkları ve çeşitli projelerde diğer ekiplerle rekabet ederek zaman geçirdikleri “The Internship” filmine benzemiyor. Daha iyiydi… köpekleri sevenler için.
Chan, “Köpekler etrafta koşuşturuyordu ve size çarpıp deviriyorlardı,” dedi. “O filmdeki gibi değildi. Çalışmak zorundasınız.”
“O zamanlar en gerekli olan reklam sistemini geliştirme projesinde görevlendirildi, bu yüzden çok şanslıydım.”
Kurucuların istediği bir şey inşa etmek
Bu, yedi yıl ürün geliştirme ve beş yıl da Google’ı Larry Page ile birlikte kuran Sergey Brin’in özel kalem müdürlüğünü içeren 15 yıllık Google kariyerinin başlangıcı oldu. Chan, Google Chrome’a dönüşen Google araç çubuğu da dahil olmak üzere projeler üzerinde çalıştı.
“Bunu başaran birkaç şirketten biri olduğunuzda, bu harikaydı,” diyor Chan. “Larry ve Sergey çok nazikti, her zaman ‘Hey, belki Wesley bize bir şey getirmiştir ve bunu denemesine izin vermeliyiz’ diyorlardı. Bu sonunda Google Analytics ya da Google Ventures’a dönüşecekti.”
Hatta Sundar Pichai Google’da işe girmek istediğinde onunla mülakat yapan kişilerden biriydi. Açıkçası, Pichai daha sonra Alphabet ve Google’ın CEO’su oldu.
2009 yılında Chan, Google’a bir startup kurmak istediğini söyledi. Şirkete 100’den az çalışanı varken katılmış ve 35.000’in üzerine çıkana kadar kalmıştı. Bir startup’a gittiğinde tuvalet kağıdını senin aldığına dair şaka yaptıklarını hatırlıyor. Chan’in yanıtı tuvalet kâğıdını satın almaktan çekinmediği yönünde olmuş. Bunun yerine, Bill Maris’in Google Ventures’ı kurmasına yardım etmesini önermişler.
“Bana, bir şirketin istediği ürünü üreten bir kurucu olmak yerine, kurucuların istediği bir ürün geliştirmemi söylediler. Biz de bunu yaptık,” diyor Chan. “Google Ventures bugün hala insanların para almak istediği gerçek bir firma.”
Chan, bugün bulunduğu noktaya gelmek için engelleri aşmanın ötesinde, özellikle teknoloji alanında çalışan Asyalı eşcinsel bir erkek olarak bazı zorluklarla karşılaşmaya devam ediyor. Risk sermayesine ilk başladığında, firmaları kıdemli beyaz erkeklerin yönettiğini, futbol sahalarında ya da Afrika safarisi sırasında anlaşma akışını paylaştıklarını söyledi.
Anlaşma akış ağınızı oluşturmak isteyen ancak geçmişiniz şehir kulübü kalıplarına uymayan biriyseniz, bunun zor olduğunu söyledi. Ve risk sermayesinde LGBTQ+ topluluğu için çok fazla destek grubu yok.
Chan, “Bu işte dışarıdan biri olmanın zorluğu da bu,” dedi. “Yükselmek için mücadele etmeniz ya da kurucularla birlikte çalışmanın farklı yollarını bulmanız gerekiyor ki tembellik ediyor ya da ilerleme kaydetmiyor gibi görünmeyesiniz. Risk sermayesine ve LGBTQ+ alanındaki başarılı ortakların sayısına bakarsanız, iki elin parmaklarını geçmez. Sayıları çok fazla değil ve muhtemelen 6.000 risk sermayedarı var. Neden bu kadar az temsil var? Ve bizim gibi açık olanların sayısı daha da az.”
Bu yüzden Pegah Ebrahimi ile birlikte iki yıl önce FPV Ventures’ı kurdular – alışılmadık geçmişlerine dayanan bir yatırım tarzı sunmak için. (Ebrahimi, çeşitli teknoloji şirketlerinde üst düzey yöneticilik yapmadan önce Morgan Stanley’de en genç CIO olarak görev aldı. Aslında Google’ın halka arzında çalışmıştı).
Yönetici ortaklar bunu hayır kurumları ve vakıfların desteğiyle yapıyor. Chan, firmanın birlikte çalıştığı pek çok kurucunun “iyi insanlar için para kazanmayı çok önemsediğini” söylüyor.
Chan, “Kurucularımız yeterince temsil edilmeyen azınlıklar veya kadınlar oluyor ve duymaya devam ettiğim gerçekten büyüleyici tema, insanların onları yanlış anladığını düşünmeleri” dedi. “Başarma azmi olan ve alçakgönüllülük ile başarının muhteşem bir bileşimine sahip olan kurucular buluyoruz. Aynı zamanda tüm çalışanlarına özen gösterdiklerinden de emin oluyorlar.”